γλαρονι

Γλαρόνι μου κάτσε εδώ να σε πληροφορήσω ξανά από τον τόπο μου δεν πρόκειται να φύγω Μαζί θα τα περνάμε πια χειμώνες καλοκαίρια μαζί θα κουβεντιάζουμε με ζέστες μ αγριοκαίρια Εσύ βουτάς στη θάλασσα κι εγώ θα σε προσμένω θα είσαι το "δελφινάκι" μου Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΥ αφού δεν θα το βλέπω Οι δυό μας θα μιλάμε πια για τα καμώματα του για όλες του της σκανταλιές τα....κατορθώματα του Σου είπα από πέρσυ θέλω να με προσμένεις κι εσύ εδώ ευρίσκεσαι λες και καταλαβαίνεις!!!!!! ΡΗΝΟΥΛΑ

ΚΑΠΟΤΕ.........

Κάποτε ήμουνα παιδί και σε αγάπησα πολύ Μα έγινε η αγάπη μου κλωνάρια μαδημένα Σπασμένα τριαντάφυλλα στο χώμα πεταμένα Το περιβόλι της καρδιάς το ‘καψες όπως ο βοριάς τα όνειρα μου πέσανε βαριά τραυματισμένα Σπασμένα τριαντάφυλλα στο χώμα πεταμένα Οι αναμνήσεις στο μυαλό χορό αρχίσανε τρελό τα περασμένα μου ‘πανε πως είναι πια για μένα Σπασμένα τριαντάφυλλα στο χώμα πεταμένα

Άστρα μη με μαλώνετε που τραγουδώ τη νύχτα Ω, γιατί `χα πόνο στην καρδιά και βγήκα και τον είπα Άστρα μη με μαλώνετε που τραγουδώ τη νύχτα Στ’ άστρα θα πω τον πόνο μου απού δεν τον μαρτυρούνε Ω, απού `χουνε κι υπομονή αχ ή, πώς με κατάντησες απού `χουνε κι υπομονή ώρες με τσ’ ώρες και γροικούνε Στ’ άστρα θα πω τον πόνο μου απού δεν τον μαρτυρούνε Δεν έτυχε φεγγάρι μου να `ρθεις στο χάλι απού `μαι Ω, κι έχεις το δίκιο να ρωτάς αχ ή, πώς εκατάντησα έχεις το δίκιο να ρωτάς γιάηντα στεναχωρούμαι Δεν έτυχε φεγγάρι μου να `ρθεις στο χάλι απού `μαι

Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2015

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

Αρχές δεκαετίας 90’. Σαν τώρα θυμάμαι που ξεκινουσαμε για το Μινιόν.
Μόλις φτάναμε , η παιδική μας καρδιά χτυπούσε πολυ δυνατα!
Οι βιτρίνες ήταν στολισμένες με γιρλάντες, βαμβάκι, εκατοντάδες λαμπιόνια και μέσα σε αυτές δεκάδες παιχνίδια. Εκεί έβρισκες ότι λαχταρούσε η ψυχή σου… Η μυρωδιά από το μαλλί της γριάς στους γύρω πεζόδρομους, τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που ακούγονταν από τα μεγάφωνα του καταστήματος, οι φωνές των άλλων παιδιών, το θεόρατο, για τα παιδικά μας μάτια κτιπιο.......
Ο «μαγικός» 6ος όροφος που άνοιγε μόνο στις γιορτές !Κλόουν,παιχνίδια, από τρενάκια, μέχρι στρατιωτάκια, αυτοκίνητα, κούκλες για τα κορίτσια, Άγιοι Βασίληδες… Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω τον Άγιο Βασίλη που έμοιαζε στα ματια μου πραγματικός,Έτσι όπως καθόταν στη τεράστια πολυθρόνα του !
Έπαιρνε στην αγκαλιά του τα παιδιά βγάζοντας τη θρυλική πλέων αναμνηστική φωτογραφία !
Τι όμορφες εποχές…
Tα καλαντα που περιμεναμε πως και πως
Και ερχόταν η Πρωτοχρονιά με τα δώρα…. Τρέχαμε με τις πυζάμες κάτω από το δέντρο να δούμε τι μας έφερε ο Αη Βασίλης

Αξέχαστες Αναμνήσεις από τα «δικά μας»

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν έτσι η πόλη ξεκίνησε να φοράει τα γιορτινά της. Μέσα σε όλο αυτό το γιορτινό πνεύμα ο καθένας μας βιώνει τα Χριστούγεννα με διαφορετικό τρόπο και αυτή η χαρμόσυνη γιορτή έχει άλλη σημασία για τον καθένα από εμάς.

Για εμένα Χριστούγεννα σημαίνει αναμνήσεις…. αναμνήσεις που στο μυαλό μου είναι φρέσκες ,γλυκές,χαρούμενες και με κάνει να σκέφτομαι: «Πως πέρασαν τα χρόνια; Πως άλλαξε τούτη η πόλη;»
Έτσι αποφάσισα να κάνω μια ανασκόπηση στην δεκαετία 1980 -1990 για να θυμηθώ όλα αυτά που μου έχουν μείνει από τα Χριστούγεννα των παιδικών μου χρόνων,να αναπολήσω μαζί σας και να συνεχίσω να τα μεταφέρω στην κόρη μου με την ίδια αγάπη και θαλπωρή που μου πρόσφερε η οικογένεια μου.
Χριστουγεννιάτικα δέντρα!!!

Το δέντρο με το βαμβάκι στολισμένο

Το λαμέ σε όλο του το μεγαλείο! Οι γιρλάντες ήταν απαραίτη
Και η ασημί βροχή επίσης απαραίτητη για τον στολισμό του δέντρου μας

Το απόλυτο hit των εορτών κυκλοφόρησε το 1984.

Διόλου τυχαία και η πιο επιτυχημένη ταινία των χριστουγεννιάτικων εορτών γυρίστηκε στα τέλη του ’80 και κυκλοφόρησε το 1990. Το Μόνος στο Σπίτι, πραγματικά, σημάδεψε μια ολόκληρη γενιά

Αλλά ποιος μπορεί να ξεχάσει τα θρυλικά τερατάκια Gremlins που στοίχειωσαν τα Χριστούγεννα μέσα από την τρελή, μαύρη κωμωδία.ομολογώ ότι κάθε παιδί των 90s σίγουρα την είχε λατρέψει.

Τα στολιδια των Χριστουγεννων

Η κορυφη αλλα star trek!

Τα λαμπακια!!!!!!!!!!!!!!

Αρχές δεκαετίας 90’. Σαν τώρα θυμάμαι που ξεκινουσαμε για το Μινιόν. Μόλις φτάναμε , η παιδική μας καρδιά χτυπούσε πολυ δυνατα! Οι βιτρίνες ήταν στολισμένες με γιρλάντες, βαμβάκι, εκατοντάδες λαμπιόνια και μέσα σε αυτές δεκάδες παιχνίδια. Εκεί έβρισκες ότι λαχταρούσε η ψυχή σου… Η μυρωδιά από το μαλλί της γριάς στους γύρω πεζόδρομους, τα χριστουγεννιάτικα τραγούδια που ακούγονταν από τα μεγάφωνα του καταστήματος, οι φωνές των άλλων παιδιών, το θεόρατο, για τα παιδικά μας μάτια!!!

Αυτό το κτίριο… Ο «μαγικός» 6ος όροφος που άνοιγε μόνο στις γιορτές !Κλόουν,παιχνίδια, από τρενάκια, μέχρι στρατιωτάκια, αυτοκίνητα, κούκλες για τα κορίτσια, Άγιοι Βασίληδες… Δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσω τον Άγιο Βασίλη που έμοιαζε στα ματια μου πραγματικός,Έτσι όπως καθόταν στη τεράστια πολυθρόνα του !Έπαιρνε στην αγκαλιά του τα παιδιά βγάζοντας τη θρυλική πλέων αναμνηστική φωτογραφία !
Τι όμορφες εποχές…

Tα καλαντα που περιμεναμε πως και πως

Και ερχόταν η Πρωτοχρονιά με τα δώρα…. Τρέχαμε με τις πυζάμες κάτω από το δέντρο να δούμε τι μας έφερε ο Αη Βασίλης!